Gezgin Filozof

Hayatın doğasında var yananda olursunuz yakanda. Ve bizlere her zaman seçimlerimizle varlığımızı sürdürdüğünü söylenir. Peki ya seçmedikleri miyiz? Seçmediğimiz bilmediğimiz halde kendimizi bir gün akışın içinde yüzmeye çalışırken bulduğumuzu anlar ve seçimi hep bir güç sanmışızdır. Seçebilmek belki özgürce bir şey… Peki ya seçmeyi seçtiklerimiz? Tam da dönüşümün başladığına inandığım nokta ‘Seçmeyi seçmek’Asıl akışa bırakmak böyle oluyor. Bu bir iradesizlik değil, nefes almak için kısa bir mola sadece.Bazen her şey gerçekten şaka gibi birbirini kovalıyor... Yaşam dediğimiz olgu ne kadar gerçeklik payını koruyor? Duyduğumuz şeylere ilim der olduk. Asıl ilim 'insanın kendisini bilmesiydi unutuyor olduk. kulaktan dolma yaşamın robotlaşmış haliydik, kendini bilmeyen der ki dünya bir simülasyon... Kendini bilen evreni bildi ve 'mikro kosmosun, makro kosmosnun haliyiz dedi...

    Kalbinde sevginin olamadığı bir yaşam gördüm, kıskandım doğrusu. Yaşamın anlamını düşünüyorum da, bir et parçasının kan pompalayıp veya bir sinir sisteminin elektriksel alış veriş yapmasıyla mı ölçülüyor? Bilmiyorum, ölü olan ben miyim...       Bazen gökyüzüne bakarım da hep şöyle derim "Allah'ım ne güzel yaratmışsın da yeryüzündeki bu zulme karşı bu kadar güzel ve baş kaldırmış gibi umut,sevgi ve veya karanlık gecelerde bile hala bu kadar korkusuz...       Evet fark ettim de ben yaşamayı bıraksam da dünya hala dönüyor, darılmadım... Ama kalbimi kırık hissediyorum,gözlerim ufuklara dalıyor ve nedenini bilemiyorum. Unutkan biriyim, içim hep bir gece, karanlık. Yüzlerce ışık yıldızlar gibi delip geçiyor, sırf biri gökyüzüne bakıp içi huzur dolsun... Ne saçma kalp kırıksa dünyaya yüzün gülümsemesi?

-Artık o kadar alıştım ki mutsuzluğa, neredeyse dua edeceğim mutlu olmak gibi bir duyguya sahip olmamak için. İçimde bir sonraki günü göremeyecekmiş gibi bir his var hala, yılların verdiği hüzün olsa gerek. Ve sonra bulutlar karanlığa hapsederken dünyayı, ağaçlar sessizliğe gömülüyor, kuşlar bizi terk ediyor şimdilerde ise içim bi karanlık, sessizlik... Hissettim ki, yaşamak için ihtiyacım olan şeyi kaybetmiştim. Taki biri "Dünyada ne için sonsuza kadar kalırdın?" diyene kadar. Sorunun cevabını yıllardır düşünüyor ve sürekli değişiyor olsam da artık cevabına eminim. "Ölümün düşüncesi"...

                                                                                                                      "YUSUFÇUK GECE GELİR                                                                      SAYFA;44  PARAGRAF;1           Zaman zaman sizleri düşünüyorum. Yo, yo doğru değil, zaman zaman değil, sizleri hep düşünüyorum. Kimi zaman gözümde tek bir damla gözyaşı beliriveriyor. Thomas görünce, "Neden ağlıyorsun" diye soruyor, ben de "Ağlamıyorum," diyorum, "Gözümü uzun süre ufuk...

Güzellik nedir? Öznel ve nesnel yanları hangisidir?Evrensel güzellik var  mıdır? Varsa ölçütleri nelerdir?                  “Güzelliği görme yeteneğini kaybetmeyen asla yaşlanmaz.”  Franz Kafka Günlük yaşamımızda evde, işte, okulda, parkta gezerken, doğada birçok yerde şu "güzel dediğimiz" şeylerle karşılaşıyoruz.Peki güzellik nedir?Güzel olan nedir?Kimdir? İlk başta belki de basit ve biraz da çocukca geldi size bu soru. Ancak tanımlara bile değinmeden, öznel mi / nesnel mi karga şasına gelmeden önce bunu düşünmek biraz erken diyelim ve hemen geçelim şu tanımalara: Güzellik, bir canlının, somut bir nesnenin veya soyut bir kavramın algısal bir haz duyumsatan; hoşnutluk veren hususiyetidir. Hayranlık uyandıran, beğenilen niteliktir. Güzellik bir şeyin önyargısız yaklaşılma, beğeniye uygun olma sebebidir. Gözle görülen nesneler (güzel bir yüz, güzel bir bina gibi), kulakla işitilen bir müzik, dil ile tadılan bir y...

KÖR GÖZLER Bilipte, bilmeyeni hor gören sen Bilmezsin ki karşına ayna aldığını Eziyorsun arkandakileri, Bilemiyorsun önündekileri. Gidiyorsun zirveye, ama bi sor nereye ? Kendi kurduğun dağın zirvesindesin! Zirvede bastığın o yanlış taşlar, Çarpacak seni yere! Anlayacaksın ezdiklerini, Çünkü artık sen eziliyorsun! Ses çıkarmaya çalışma, Çıkaramayacaksın! İzin verecek mi sanıyorsun vicdanın ? Geldiğin yola bir bak, Bakamayacaksın! Çünkü yola başlamamışsın. Ezdiğin kişileri gör Görmeyeceksin! Çünkü kendinden başkasını ezmemişsin! Not:   Şiirlerimiz alıntı değildir tamamen yazarlarımıza aittir.

Geceleri Yıldızları Sen Diye Seyreden Ben Gece karanlık Dolunay tabak gibi gökte  Verilen sözler unutulmuş Hak etmeyenler bir bir yürekten vurulmuş  Gece karanlık Ay ışığı vuruyor yüze  Gözleri yeşil bir adam Bakıyor göğe  Umutları kırık bir kuş kanadı gibi Not:   Şiirlerimiz alıntı değildir tamamen yazarlarımıza aittir.