Hayat Çok Güzel Doya Doya Yaşa

Dikkat bu yazıda bol bol küfür, nefret, öfke ve yazım yanlışı vardır!!!

Artık çok sıkıldım. Bu kadar yeter. Öfke doluyum. Sürekli ve sürekli öfke ile dolu bir kalbim var. İçimde tuttuklarım yüzünden ölüyorum. Bu hayatın anasını sikeyim.

Öldürüyorsun beni hayat amına koyim ölüyorum bu genç yaşımda. Hayatımın baharında. Bana bunu niye yaptın anasını sikeyim öfkeden deliyorum her gün. Her gün her saat ölüyorum nefretim katlanıyor. Biliyor musun her gün bunu yaşamak ne demek sanki bir kabus yaşıyorum. Derdimi söyleyemiyorum. 1 kere anlattım sadece 1 kere çabaladım çırpındım, yandım yakardım. Ne oldu biliyor musun? Bana inanmadılar. Kahroldum. Öldüm.

Bu bana yaptığın yetmezmiş gibi benden daha kötü durumda olan bir sürü insan var. Peki ya onlar? Onlar içinde ananı sikeyim. Benim psikolojim her gün yıpranırken ya onların psikolojisi? Niye onlarında normal bir hayatı yok amına koyim niyee lan niyee!!!
Onların en çok istediği şey şu an normal bir insan olabilmek sadece normal bir insan bu kadar. Çok mu lan çok mu bu?

Bazen durup düşünüyorum diyorum ki; ya bizim başımıza gelen bu olay onların başına gelseydi ne yaparlardı. Katlanamazlardı. Dışarıdan bakması güzel. Rahat. Gel yaşa bakalım ne kadar kolay. Size garanti ediyorum dostlarım kimse böyle 20 sene yaşıyamaz.
Ben yaşadım. Yaşamaya devam ediyorum.

Bu hayatın anasını sikeyim çünkü adaletsiz. Adaletin
adaletsizlerin elinde olduğu kos koca bir dünya.

Ne günahı var o kadar insanın? Niye bu zorlukları çekiyor bu insanlar?

Bazen diyorum ki; işte olum sensin bu. Sensin. Bunu ve bütün bu kötü düzeni değiştirecek olan sensin. Sen başarabilirsin.

Hey dünya sana seslensem duyar mısın sesimi?
Hisseder misin hissettiklerimi, döksem sana içimi?
Anlar mısın beni?
Yardım eder misin bize?
Senin amına koyim!