Gezgin Filozof

Sondur sana yazdığım bu şiir sondur Zor mudur, bilmem ama sevdan en koyu tondur. Bilsen, anlasan uğraşmazdım yazmaya binlerce satıra Olsun, anlarsın artık bu sonsuz satırlardan sonra. -Anıl Altın

Elimi uzatsam gökyüzüne değecek kadar büyük ama bu gücü içimde bulamayacak kadar acizim. ölümü göze alacak kadarda yaşlıyım. Ama intihar edemeyecek kadar da çaresiz. Sabırsızlık çepeçevre sarıyor karanlık aydınlarla... Ama kendimden de kaçmış ve hala kaçıyordum, çünkü insan; insancılık oynayan bir duygu yoksunu haline gelirken bir tutam ölüm anlamsızlıkları yıkacağı bu perde arkası gösteriyi, benim var oluşum engelliyordu... Keşke insanlar yıldızlar kadar uzak olsa ve güzel olsaydı. Halbuki ölüm kadar yakın ve doğum kadar çirkinler.