Gezgin Filozof

         Yaşamak güzel bir manipülasyon tekniği olsada yinede ölüm her gerçekliğin kapısını açacak olan bir boyutun en sade düşüncelerin,gözle görünmeyen, kulaklarla duyulmayan, tenle hissedilmeyen bir özüdü...          Anlamak; sınırların ötesinde yetişen bir çiçek şimdi. Uçuruma uçurum olarak atladığımız aşklarımız, kaçışlarımızın dilekleriydi. Kayan yıldızlarımız batan gemilerimiz unuttuğumuz gökyüzü ve denizlerimizde hangi haykırış bize mutluluk getire bilirdi ki?         İnsanın içi öyle miydi? Elverişli mi açılmaya gökyüzüne, bakmaya yeryüzüne...         Belkide haklıydı ölenler, insan aptal,nankör ve korkak varlıklardı. Hala düşüncelerimi değiştirmeye çalışan varlıklarsınız.            ANLAMAK VE ANLAŞILMAK İSTERDİM Ama şimdi seneler sonra gözümden süzülen yaşlarla yazıyorum; Bu gün benim doğum günümdü ve herkes tarafından unutulduğum için değil, sadec...

Beyninin içinde yaşayan bir varlık olma! Yaşa ama varlık olma... Ansızın gelen gitmelere kapılma, Saniyelerini asırlara dönüştür, Makrodan mikroya dön Çünkü ne kadar küçülürsen o kadar büyürsün... Kapılma güzelliklere, çünkü sevmekte görecelidir... Senin aşık olduğuna herkes aşık olmaz Çünkü sevmek görecelidir. Ama uçmak öyle değil Ölmekte uçmak değildir...